می‌خواهیم توری در بین جاهای دیدنی تبریز داشته باشیم و این شهر تاریخی و توریستی را از نزدیک بشناسیم. یکی از ویژگی‌های جالبی که دیدنی های تبریز دارند این است که اکثر جوانب جامعه (یعنی تاریخ، فرهنگ، هنر، سیاست، مذهب و…) را یک‌جا در خودشان جا داده‌اند.جاهای دیدنی تبریز ، جاذبه های تاریخی تبریز و مکان های طبیعی تبریز و خود شهر تبریز دیدنی هستند و هر گردشگری دوست دارد تبریز را ببیند. جاذبه های گردشگری تبریز در فصل هایی که دیگر از سرما چندان خبری نیست دیدنی تر و جذاب تر به نظر می رسند و راحت تر می توان از آنها بازدید کرد
موزه قاجار
یکی از قشنگ‌ترین موزه‌های تبریز، موزه قاجار است. موزه قاجار که پیش از این خانه امیرنظام گروسی، از رجال سیاسی دوره ناصرالدین شاه بوده، عمارتی زیبا با حیاطی پر از گل دارد و سفری است به دوره قاجار. این موزه بخش های مختلفی دارد، یک تالار آن مخصوص پول و سکه‌های دوره قاجار است، تالاری دیگر مختص ظرف و ظروف، تالاری برای کاشی های رنگارنگ، تالاری برای تفنگ و اسلحه و تالاری برای ساز و تالارهایی هم برای وسایل دیگر. موزه قاجار در یکی از محله‌های قدیمی تبریز به نام ششگلان قرار دارد. خیابانی که می‌توان خانه‌های قدیمی زیادی در آن پیدا کرد. مقبره الشعرا که مدفن بیش از ۴۰۰ شاعر نامدار ایرانی از جمله شهریار، قطران و اسدی طوسی است در این خیابان قرار گرفته.
کوه های آلاداغ لار
از دریاچه‌ها، جنگل‌ها، چشمه‌های آب گرم تا بیابان‌ها و دره‌ها و غارها، تنوع طبیعت ایران به‌حدی است که هر گردشگری با هر نوع سلیقه‌ای را جذب می‌کند. یکی از زیباترین عجایب طبیعی ایران و جاهای دیدنی تبریز که گردشگران معمولا از کنار آن عبور می‌کنند، کوه‌های رنگارنگ آلاداغ لار هستند.
این کوه‌های رنگی فقط در چند نقطه از دنیا نظیر ژئوپارک ژانکی در چین و کوه‌های آسانگیت در پرو وجود دارند. وجود این کوه‌ها در چین را ناشی از میلیون‌ها سال فشرده‌شدن و اکسیده‌شدن مواد معدنی و ماسه سنگ می‌دانند. احتمالاً همین اتفاق در سایر موارد مشابه در دنیا نیز افتاده و این کوه‌های شگفت‌انگیز را به کیک بزرگی با لایه‌های رنگی تبدیل کرده است. بسیاری از گردشگران ایرانی و خارجی از وجود چنین جاذبه‌ای بی‌خبر هستند، هرچند علاقه‌مندان به عکاسی و بازدیدکنندگان آن برای تماشای این کوه‌های زیبا به‌سمت تبریز حرکت می‌کنند؛ زیرا کوه‌های آلاداغ لار که به کوه‌های رنگین‌کمانی مشهورند، در ۲۵ کیلومتری شمال‌شرق شهر تبریز واقع شده‌اند.
خانه مشروطه
اگر دلتان می‌خواهد بدانید محل تصمیم گیری سران مشروطه کجا بوده، باید راه خانه مشروطه را در پیش بگیرید. این خانه که برجسته‌ترین چهره‌های مشروطه از جمله ستارخان، باقرخان، ثقه‌الاسلام تبریزی و حاجی میرزا آقافرشی در آن جمع می‌شدند، محل نگهداری اسناد دوره مشروطه است. خانه‌ای از سنگ، آجر و خشت و پر از آیینه کاری و گچبری.
روستای کندوان از جاهای دیدنی تبریز
کندوان هم که گفتن ندارد، اصلا یکی از اصلی ترین مکان هایی که در تبریز باید به دیدن آن بروید، روستای صخره ای کندوان می باشد. معماری روستای کندوان و جاری بودن زندگی مردم در قالب بافت قدیمی آن یک استثنا در دنیا به حساب می‌آید. چرا که دیگر در کاپادوکیه ترکیه و داکوتا آمریکا (که هر دو دارای معماری صخره‌ای هستند) کسی زندگی نمی‌کند. خانه های این روستا به مانند کندوی عسل در دل کوه کنده شده اند و جالب اینجاست که عسل یکی از مهمترین محصولات این روستا می باشد و وجه تسمیه این روستا نیز همین خانه ی کندو مانند است.
مسجد کبود
از دیگر جاذبه های گردشگری تبریز، مسجد باشکوه کبود می‌باشد. کاشی‌های فیروزه‌ای رنگ، نقش و نگارهای زیبا، سنگ کاری‌های لاجوردی و در نهایت ظرافت و هماهنگی بین تزئینات باعث پدید آمدن مجموعه‌ای باشکوه به نام مسجد کبود شده است. این مسجد جزو چهار مسجد تزیین شده با هنر کاشی کاری آبی، محسوب می‌شود. جالب است بدانید که نام این مسجد هم به علت آبی و کبود بودن کاشی کاری‌ها انتخاب شده است.
مسجد کبود که از جاذبه های گردشگری تبریز است قدمتی 600 ساله دارد. همچنین تنها بنای باقی مانده از دوره تاریخی این شهر با تمدن، به حساب می‌آید که به دستور فرمانروای قدرتمند قراقویونلوها، سلطان جهانشاه ساخته شده بود. در زمان‌های قدیم مسجد کبود را با عناوینی مثل گوی مسجد، مسجد شاه جهان و عمارت مظفریه می‌شناختند. نام مسجد جهان شاه را به علت نزدیکی آرامگاه سلطان جهانشاه به مسجد انتخاب کردند.
مقبره الشعرا، سرای حال و روز خوش شعر
«مقبره الشعرا» یکی از مناطق دیدنی تبریز با معماری مدرن است. این مکان در محله‌ی «سرخاب» تبریز قرار گرفته و از آن با عنوان «گورستان‌های تاریخی» تبریز هم یاد می‌شود. بر طبق اسناد، این قبرستان از حدود قرن هشتم هجری استفاده می‌شده و در گذشته با نام‌هایی مانند «قبرستان سرخاب» و «حظیره الشعرا» هم شناخته می‌شده است. این قبرستان پس از زلزله‌های قرن ۱۲ هجری قمری متروک شد، ولی در دوران معاصر با توجه به اهمیت بالا و شاعران و عرفای بسیاری که در آن به خاک سپرده شده‌اند، مورد توجه قرار گرفت.
نظر (0)